و سکوت

سکوت   سرشار از سخنان  ناگفته  است

از حرکات  ناکرده

اعتراف  به  عشقهای نهان

و شگفتیهای  بر زبان نیامده

در این  سکوت  حقیقت  ما  نهفته است

حقیقت تو

و من

برای  تو  و  خویش  چشمانی  آرزو میکنم

که  چراغها

و نشانه ها را در ظلماتمان  ببیند

گوشی  که  صداها  و  شناسه ها  را

در بی هوشیمان  بشنود

برای  تو  و  خویش  روحی

که  این  همه  را  در خود گیرد  و  بپذیرد

و زبانی  که  در صداقت خود 

 ما  را  از  خاموشی  خویش  بیرون کشد

و بگذارد  از  آن  چیزها  که  در  بندمان  کشیده است

سخن بگویید

گاه  آنکه ما  را  به  حقیقت  می رساند

خود  از آن  آری است

زیرا  تنها  حقیقت  است  که  رهایی  می بخشد

از بخت یاری  ماست  شاید  که  آنچه می خواهیم

یا  بدست نمی آید

یا  از  دست  می گریزد

از  بخت یاری  ماست  شاید