ر استی چرا خداوند حوّا را آفرید ؟ به خاطر آنکه آدم غرق شدن در زیبایی را از بحر نمی شد ، زیرا آدم از خاک است و حوّا از درخت آدم از گل است و حوّا از دل ، آدم از حیرت است و حوا از حریر . آدم از تنهایی است و حوا از تغزّل .
آدم از کلمه است و حوّا از شعر.
سلام حسین جونم
تعابیر زیبا و جالبی رو بکار بردی .
اما دل پٌری داری از حوا نه ؟
آره دلت پره خیلی هم پره آخه جا برای این هم نبود
منظورم را اشتباه نگیری بعدا شاکی بشی
اینجا چه سکوتی حاکمه! ... کجایی آقا .... ای آقا!