تولدت مبارک

 س  لام شروع کردم به نوشتن ، نمی دونم چرا ، شاید بخاطر اینکه دیشب مهمان خاکستر بودم .

آره ، این اولین مطلبی بود که دقیقاً یک سال پیش در یک چنین روزی  نوشتم  و از اون زمان تا الان خیلی چیزا نوشتم که هر کدومشون دنیایی برای من بودن .

از همون روزای اول ساخت سکوت با خیلی موارد روبرو شدم از اسمش گرفته تا پیغامهای که دوستان برای من می گذاشتن و همه و همه برای من تلخ و شیرین بوده اند . ولی همه گذشتن و سکوت من یک ساله شد و از فردا سال جدید زندگیش رو شروع میکنه که امیدوارم حداقل کم فرازو نشیبتر از سال گذشته باشه یا حداقل اتفاق خرداد سال گذشته برام نیوفته که عاملش اسم وبلاگم بود.

ولی الان باید اعتراف کنم دلیل سا خت این وبلاگ شاید همون لحظه با خاکستر بودن بود ولی عوامل اصلی تری در شکل گیری این وبلاگ دست داشته است که بماند .

و زندگی همچنان ادامه دارد...